مراسم عزاداری شهادت حضرت رقیه(س) با سخنرانی حجت‌الاسلام‌والمسلمین آتشکار در نمازخانه سازمان برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی سازمان بازرسی کل کشور، حجت‌الاسلام‌والمسلمین محسن آتشکار طی سخنانی ضمن تسلیت شهادت حضرت رقیه(س) با بیان اینکه طبق آیات قرآن جریان حیات، دو وجه دارد، اظهار داشت: جریان حیات یا آفرینش شامل دو بخش می‌شود؛ برخی کف روی آب هستند و همچون حباب با هر اندک نسیمی می‌ترکند، چرا که توخالی هستند و ضمیرشان شسته و پخته به نور معرفت نیست. خداوند در سوره رعد از این‌ها به‌عنوان «زبد» یاد می‌کند.

وی ادامه داد: همواره عده‌ای هستند که چون وزانت و وجاهت ندارند و ضمیرشان به نور بصیرت مملو نشده است، یا اهل افراط هستند یا اهل تفریط؛ اما گروهی هم نقطه مقابل این گروه هستند که قرآن درباره آن‌ها می‌فرمایند که «زلال» و «ما ینفع الناس» هستند و هر جا می‌روند کار و مأموریتشان رشد و احیاء کمال است.

این استاد اخلاق خاطرنشان کرد: قرآن می‌گوید برخی در جامعه دینی دچار تخدیر، بی‌هوشی، مستی و بی‌راهه رفتن شدند. بعد برای اثبات این موضوع به یک جان جانان و یک نفس نفیس قسم می‌خورد. این در حالی است که معمولاً قسم‌های قرآن به مادیات است. اما وقتی می‌خواهد مسئله مهمی را مطرح کند، به جان نفیس‌ترین نفوس، قسم می‌خورد. اینجا هم خداوند رسول خدا را به میان آورده و می‌گوید به جان تو قسم که عده‌ای در بیراهه به سمت گمراهه و با مستی به سمت بیراهه می‌‌روند. جریان کربلا یک بخش آن «زبد» و «کف» روی آب بود که 30 هزار نفر با نیت قربۃ الی‌الله برای کشتن امام حسین(ع) آمدند. یک سمت هم اهالی «ما ینفع الناس» بودند.

حجت‌الاسلام آتشکار با اشاره به اینکه ائمه میزان و معیار مؤمنان است، تصریح کرد: امام خمینی (ره) راجع به سیدالشهداء(ع) می‌فرماید که ایشان تکلیف همه را معلوم کرد و احدی تا قیامت نمی‌تواند بگوید که من نمی‌دانستم و امر بر من مشتبه شده است. چرا که اسم ائمه در ملکوت فرقان است و فرقان یعنی خط گذاشته و میزان و همه می‌توانند با آن راه را پیدا کنند. بنابراین یک طرف جریان کربلا ماینفع الناس بوده و هستند و برای بشریت منفعت دارند. الآن بعدازاین همه‌سال که از عاشورا می‌گذرد، مردم دلداده و اهل فضل، پرچم‌های عزای اباعبدالله (ع) را بالا می‌برند که چندین نفع عمومی دارد.

وی ادامه داد: جریان عاشورا ماینفع الناس بود. هر بعد عاشورا مطالب جدید و برداشت‌های تازه‌ای برای جامعه اسلامی دارد. امام حسین در 24 ساعت دو حرف به‌ظاهر متناقض زد؛ شب عاشورا امام حسین(ع) به یاران خود گفت من بیعتم را از شما برداشته‌ام و می‌توانید بروید ولی روز عاشورا فرمود بیایید و «هل من ناصر ینصرنی». علت این موضوع چیست؟! علت آن است که امام حسین(ع) می‌خواست پوست را از مغز جدا کرده و آنچه در سپاهش باقی می‌ماند، فقط مغز باشد. چون حسین(ع)، فرقان و کتاب عملکرد و قانون او قرآن است.

آتشکار تصریح کرد: اگر در اوج فتنه و قرار گرفتن جامعه در منکرات و خوردن لقمه‌های حرام، سراغ دسته دوم که «ما ینفع الناس» هستند برویم، مشاهده خواهیم کرد که آن‌ها همواره عامل هدایت انسان‌ها هستند. این دسته دچار تخدیر و مستی نشدند و سکر دنیا به سراغ این‌ها نیامد.

وی گفت: اینکه سید الشهداء (ع) شب عاشورا به یاران خود می‌گوید بروید می‌خواهد دانه‌درشت‌ها بمانند و ماندند. شب عاشورا ابوالفضل العباس(ع) اول کسی بود که نسبت به امام عصر خود اظهار وفاداری کرد. وقتی اباعبدالله (ع) به یاران خود گفت بروید، حضرت ابوالفضل 2 سؤال مطرح کرد، اول آنکه فرمود برای چه باید برویم؟! با این سؤال همه یاران سکوت کردند. سؤال دوم ایشان این بود که آیا برویم برای اینکه بعد از تو چند روز در دنیا نفس بکشیم؟! حضرت بعد از طرح این 2 سؤال، بینش خود را این‌گونه اظهار کرد و به تعبیر ما گفت «خدا نبیند روزی که ما تو را تنها گذاشته‌ایم.» بنابراین اگر کسی امام خود را تنها بگذارد، همان کف روی آب است و امام می‌خواهد همه ما مغز و لب باشیم و نه کف روی آب. اما در روز عاشورا امام حسین(ع) می‌خواهد چنانچه مغزی همراه با کف‌های روی آب‌رفته‌اند، مجدد بیایند و الا امام به کمک کسی نیازی نداشت و این‌گونه بود که حر به امام(ع) پیوست.

وی در پایان با تأکید تأثیرات عزاداری و گریه برای امام حسین(ع) گفت: در کربلا سر انسان را نبریده‌اند، بلکه انسانیت را ذبح کردند. عاشورا به ما می‌گوید که تلاش کنید کف روی آب نباشید. بعد از دو ماه عزاداری در ماه و صفر باید دستاوردهای عاشورا دست‌مایه زندگی ما شود. عاشورا راه را برای همه نشان داد. به همین جهت قرآن می‌فرماید صغیر و کبیر در این مسیر برای خدا قیام کرده و نهضت کنند. ازاین‌جهت شاعر می‌گوید «تأسیس کربلا نه‌فقط بهر ماتم است، دانشسرای مکتب اولاد آدم است»