به گزارش روابط عمومی سازمان بازرسی کل کشور، دکتر حشمت‌الله قنبری استاد حوزه و دانشگاه در جمع ریاست، معاونین و مدیران مرکز و استانی سازمان اظهار داشت: در زندگی امیرالمؤمنین(ع) و دوران حکومت کمتر از 5 سال ایشان، مجموعه حقایق و رخدادهایی وجود دارد که در زندگی اهل ایمان در قالب یک رفتار خارق‌العاده و اعجازآمیز یاد می‌شود.

وی با بیان اینکه همه انسان‌ها را با ترازوی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام می‌سنجند، گفت: انسان باید بداند که در هرکجا تحت نظارت ذات اقدس الهی است و هیچ محدودیتی در این نظارت وجود ندارد و در پایان نیز خود خداوند بر پرونده اعمال قضاوت خواهد کرد.

این استاد حوزه و دانشگاه یکی از ویژگی‌های حکومت علوی را داشتن سیطره نظارتی عنوان کرد و افزود: امیرالمؤمنین(ع) اطلاعات درستی از تمام مناطق تحت سیطره خود داشتند که امری شگفت‌آور به نظر می‌رسد اما به تحقیق می‌توان گفت و تاریخ نشان می‌دهد که حضرت امیر مؤمنان(ع) حکومت خود را از طریق قانون اداره می‌کردند و نه از طریق غیب.

دکتر قنبری با اشاره به نوع شبکه اطلاعاتی و نظارتی امیرالمؤمنین(ع)، تصریح کرد: ایشان سامانه دقیقی طراحی کرده بودند که هیچ موردی از چشم ارباب حکومت پنهان نمی‌ماند و در دوره 5 ساله حکومت علی علیه‌السلام شاید تنها یک یا دو مورد بوده که عیون و ناظران حکومت توبیخ شده باشند.

وی با بیان اینکه در اسلام 2 نوع میهمانی داریم، خاطرنشان کرد: یک نوع میهمانی مستحب است که به آن ولیمه می‌گویند و برای مراسم عروسی، به دنیا آمدن فرزند و حج است و نوع دیگر، میهمانی دور همی است که استحبابی ندارد.

این استاد تاریخ اسلام ادامه داد: عثمان بن حنیف یکی از کارگزاران حکومت علوی بود که امیرالمؤمنین(ع) نیز به وی علاقه داشت اما وقتی به گوش حضرت رسید که عثمان بن حنیف در یکی از همین میهمانی‌ها حضور یافته که فعل حرامی هم در آن رخ نداده بود، 2 صفحه و نیم به او نامه می‌نویسد و در آن نامه نوشته‌اند «چشم پسر ابوطالب روشن!»

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه نظارت مختص افراد خوب است، گفت: نظارت برای افرادی است که از آنها انتظار خیر می‌رود، چراکه اگر فردی خوب نباشد اصلاً نباید در پستی منصوب شود.