بسم‌الله الرحمن الرحیم

اذا مات العالم ثلم فی الاسلام ثلمة لا یسدها شی‌ء

عالم زاهد و ربانی، فقیه بصیر و یار دیرین امام و رهبری، حضرت آیت‌الله مهدوی کنی به ملکوت اعلی پیوست.

آیت‌الله محمدرضا مهدوی کنی که از شاگردان برجسته مکتب فقهی، اصولی، سیاسی و عرفانی حضرت امام خمینی و اعاظمی چون آیت‌الله بروجردی، آیت‌الله گلپایگانی و علامه طباطبایی بود، عمر پربرکت خویش را در راه نشر معارف قرآن و اهل البیت(ع) و متبلور ساختن آن در شجره طوبای انقلاب اسلامی صرف نمود.

این فقیه عظیم‌الشان که از اوان جوانی مبارزات سیاسی خود را در قالب نهضت فکری و سیاسی امام خمینی(ره) آغاز نموده بود اولین بار در سال 1328 ه. ش و در سن 18 سالگی دستگیر، شکنجه و تبعید شد.

گذشته از مسئولیت‌های سنگین و بسیار مهمی که از ابتدای انقلاب پذیرفتند(همچون عضویت در شورای انقلاب، فرماندهی کمیته‌های مرکزی انقلاب، فقهای شورای نگهبان، وزارت کشور، نخست وزیری، نمایندگی حضرت امام در موارد مختلف و شورای بازنگری قانون اساسی، تولیت حوزه علمیه مروی تهران و نیز جامعه روحانیت مبارز، ریاست مجلس خبرگان رهبری و...)، از برجسته‌ترین خدمات ایشان پس از پیروزی انقلاب اسلامی می‌توان به تأسیس و هدایت دانشگاه امام صادق(ع) به عنوان مهم‌ترین یادگار ایشان، تربیت نیروهای مؤمن و متعهد برای جبهه فکری انقلاب اسلامی و رهبری جریان‌های سیاسی خط امام و رهبری اشاره نمود.

بدین‌وسیله رحلت جانگذار این فقیه بصیر را به ساحت قدسی ولی‌الله الاعظم(عج)، مقام معظم رهبری، مراجع عظام، حوزه‌های علمیه، شاگردان آن عالم ربانی، بیت شریف و اخوی معظمشان حضرت آیت‌الله باقری کنی و همه امت مسلمان تسلیت گفته و از خداوند متعال علو درجات معظم له را مسئلت می‌نماییم.